Marko Lazarević:
Na današnji dan 2014. godine radnici paljanskog Komunalnog preduzeća srušili su koš koji je bio simbol okupljanja i druženja mladih ljudi, mahom, iz centra Pala, ali i ostalih dijelova naše opštine.
Koš je srušen po naredbi tadašnjeg opštinskog rukovodstva, uz odobrenje rukovodstva Komunalnog preduzeća, zbog navodnog „okupljanja narkomana“ i ometanja stanara okolnih zgrada.
To je, naravno, bila apsolutna laž, jer su vrijeme na tom improvizovanom igralištu provodili, u najvećoj mjeri, djeca tih stanara. Sa druge strane, dio tih „narkomana“ su danas uspješni i obrazovani ljudi, pojedini čak i na doktorskim studijama, dio je ostvario zapažene sportske uspjehe ovdje i u inostranstvu, dio su odbornici u lokalnom parlamentu, funkcioneri i aktivisti u raznim preduzećima, institucijama i organizacijama i istaknuti članovi društva.
Rušenje ove oaze lijepog druženja i stjecišta mladih sportista bio je samo čin bahatosti i osionosti.
Još jedan dokaz da ova omladina nikome nije smetala, već naprotiv, da su bili rado viđeni i da je većina uživala u njihovom društvu, je i činjenica da su lokalni sveštenici nerijetko igrali basket, ali i ostali ugledni Paljani.
Koš je bio napravljen od skromnog materijala i popravke su bile vršene novcem od dječijih džeparaca, a linije su crtane zahvaljujući putarima koji su redovno donirali flašu boje. Međutim, njegova duhovna vrijednost bila je obrnuto proporcionalna materijalnoj.
Jeste bio napravljen na parkingu i zauzimao je tri ili četiri mjesta za automobile, što nikome od stanara nije smetalo, jer je u neposrednoj blizini bilo pregršt mjesta za parkiranje. Svi su već i navikli da se na tom području ne parkira, a čak ni danas kada nema koša, niko na tom prostoru ne ostavlja automobile… Da li zbog navike ili zbog poštovanja prema mnogim generacijama Paljana koji su tu odrasli?