Krajem godine (tačnije u oktobru) aktuelni direktor SRC Slavija, Milorad O. Lale, dostiže zakonsku granicu za starosnu penziju, a za upražnjeno mjesto veoma je živa konkurencija.
Dvojica najozbiljnijih kandidata su već zaposleni u ovoj instituciji: Neven Pejušić i Boris Tešanović.
Prvi je direktor po mjeri. Dugogodišnji je aktivni član vladajuće stranke, upoznat sa situacijom u dvoranama, pa je razumljivo njegovo lobiranje kod partijskih rukovodilaca. Međutim, prema provjerenim infomacijama, Pejušić baš i nije poželjna osoba kod jednog dijela rukovodstva Opštine Istočno Novo Sarajevo. Kakvi su Pešni grijesi ne znamo, ali na njemu je da stečene minuse ispravi preko ljeta.
Tešanović nije, ne samo iz Katićeve družine već i iz stranke kojoj načelnik pripada. U startu je kaskao za radnim kolegom i teško je vjerovati da će u nekom suludom foto finišu prvi stići do cilja. Podsticaj za biznis ideju koji je Boris nedavno dobio, možda je kompenzacija za najavljeni gubitak udobne fotelje.
Zvuči nevjerovatno, ali postoji opcija da Lale i dalje ostane na čelu Sportsko-rekreacionog centra, na volontersko/honorarnoj bazi (imamo primjer u preduzeću Toplane Istočna Ilidža).
Šala, koja je to trebala ostati, da za funkciju figurira i direktor Božićnog turnira u futsalu, Mirko Čampara, uzdrmala je javnost i bila aktuelna duže vrijeme. Do te mjere da je dobijao upite hoće li radnicima povećati platu.
Naravno, kako u našem društvu sve funkcioniše po principu „kruga dvojke”, ne bi nas začudilo da u fotelju uskoči neki stranački podoban kadar, kome su „dužni”. Iz opštine, kao po običaju, mudro ćute.